loader
Uroda & Zdrowie

Jak usunąć ciasto?

Przerwa między górnymi jedynkami, czyli diastema, stanowi problem estetyczny, ale może prowadzić do poważniejszych powikłań w postaci zaburzeń mowy, chorób przyzębia i wad zgryzu. Z tego powodu likwidacja diastemy jest niekiedy koniecznością. Dowiedz się, jak naprawić tę wadę.

Diastema to przerwa między zębami siecznymi pośrodku, czyli górnymi. Jeśli szerokość przestrzeni przekracza 2 mm, diastemę uznaje się za wadę zgryzu. W przypadku mniejszej szczeliny jest to normalna cecha uzębienia i nie wymaga specjalnego leczenia.

Można wyróżnić kilka różnych rodzajów diastem. Z diastemą zbieżną mamy do czynienia wtedy, gdy dolne wierzchołki zębów są skierowane do siebie. Jeśli są one ustawione równolegle do siebie, mamy do czynienia z diastemą równoległą. Diastema rozbieżna to określenie luki między jedynkami, których wierzchołki skierowane są ku sobie.

Przyczyny powstawania szpar międzyzębowych

Pod względem przyczyny powstawania wyróżnia się diastemę:

rzeczywistą - jest wynikiem niskiego przyczepu lub przerostu wędzidełka wargi górnej;

fizjologiczna - pojawia się u dzieci między 7 a 9 rokiem życia, czyli przed wyrżnięciem się bocznych stałych siekaczy. Zazwyczaj wynosi mniej niż 2 mm;

Przyczyną ich powstawania są wady siekaczy bocznych - ich zmniejszona wielkość, całkowity brak lub obecność zębów nadliczbowych.

Metody pozbywania się diastemy

Jak pozbyć się diastemy? Leczenie szpar zębowych

Metody leczenia diastemy dobiera się w zależności od jej rodzaju i przyczyn.

Jeśli przyczyną pseudo diastemy jest brak niektórych zębów, wszczepia się implanty. Gdy za problem odpowiedzialne są zęby powierzchowne, należy je usunąć. W przypadku diastemy równoległej i zbieżnej po ekstrakcji zsuwa się jedynki za pomocą odpowiednio rozmieszczonych sprężyn międzyzębowych lub płytki akrylowej z przykręconą śrubą. W leczeniu diastemy rzekomej i zbieżnej stosuje się natomiast aparaty stałe.

Usunięcie diastemy prawdziwej wymaga podcięcia wędzidełka. Zalecane jest również noszenie aparatu ortodontycznego. Metody leczenia diastemy równoległej zależą od wieku pacjenta i wielkości szpary między zębami. Usuwane są tylko szczeliny większe niż 2 mm. Diastemę rozbieżną likwiduje się aparatem ruchomym, natomiast diastema zbieżna wymaga zastosowania stałego aparatu ortodontycznego.

Diastema fizjologiczna zamyka się samoistnie i nie wymaga leczenia.

Inne sposoby usuwania diastemy

Najskuteczniejszym sposobem na usunięcie diastemy jest aparat ortodontyczny, jednak musi on być noszony przez długi czas. Znacznie szybszym rozwiązaniem jest zastosowanie licówek. Podczas zabiegu na oszlifowanych wcześniej zębach mocuje się cienkie porcelanowe płytki.

Najszybszym i jednocześnie całkowicie odwracalnym sposobem jest tzw. bonding. Zabieg taki polega na zamaskowaniu złamania za pomocą kompozytu. Usuwanie diastemy jest podobne do zakładania zwykłej plomby. Ząb jest wytrawiany kwasem demineralizującym, a na jego powierzchnię nakładany jest specjalny materiał kompozytowy. Całość można kształtować za pomocą papierowych krążków. Efekt zespolenia jest natychmiastowy, ale mniej trwały niż licówki, które mogą pozostać na zębach nawet do 15 lat.